Stymulacja i aktywizacja zmysłów

Wyposażenie terapeutycznych sal SI

W salach Integracji Sensorycznej dzieci poddawane są terapii, która ma na celu wzbudzanie zaplanowanych wrażeń i uczuć. Zajęcia odbywają się w formie naukowej zabawy w specjalnie przygotowanej przestrzeni. Przekonanie, że dzieci „kreują zajęcia wspólnie z terapeutą” zwiększa motywację i nastawienie do ćwiczeń. W terapii SI nie naucza się konkretnych umiejętności, ale oddziałuje na zmysły, wpływając na procesy nerwowe leżące u ich podstaw. Terapia nie jest stale powtarzanym schematem ćwiczeń, który dla każdego będzie taki sam, ale nieustanną analizą czynności i zachowania dziecka. Na podstawie obserwacji dobiera się i modyfikuje plan pracy oraz stawiane zadania. Terapeuta nie mówi dziecku, co ma robić, jakie ćwiczenia wykonywać, ale tworzy takie sytuacje, w których reaguje ono coraz bardziej złożonymi reakcjami adaptacyjnymi. Ćwiczenia wywołują zainteresowanie, wyzwalają chęci do pracy i umożliwiają pokonywanie własnych blokad.

Sala terapii integracji sensorycznej z maglownicą huśtawką i materacami do ćwiczeń
Maglownica

Duża dawka wrażeń czucia głębokiego

Drabinka przyścienna z lustrem

Drabinka gimnastyczna do ćwiczeń fizycznych

W tym celu konieczne jest odpowiednie przygotowanie i wyposażenie sali, w której będą odbywać się zajęcia Integracji Sensorycznej. Należy zwrócić uwagę na dobór odpowiedniej wielkości powierzchni, optymalna wielkość sali powinna mieścić się w wymiarach między 24-35 metrów kwadratowych. Sala musi być na tyle duża, aby możliwe było wykorzystanie sprzętu podwieszanego i zapewnienie swobody ruchu, ale nie może być też zbyt duża. Dużych rozmiarów, wysokie sale,  w których w tym samym czasie odbywają się zajęcia więcej niż jednego dziecka, nie mają racji bytu. Szczególnie w przypadku zajęć prowadzonych z dziećmi ze spektrum autyzmu, z ADHD, z zaburzeniami modulacji sensorycznej czy dziećmi nadwrażliwymi słuchowo i wzrokowo. Należy zadbać o dobór oświetlenia, które będzie uwzględniało potrzeby dzieci nadwrażliwych wzrokowo. Nie bez znaczenia jest również kolorystyka sali. Ściany powinny być pomalowane na neutralny kolor, niedopuszczalne jest malowanie ich na jaskrawe i pobudzające kolory. W podobnych, łagodnych odcieniach należy dobierać kolory wykorzystywanego sprzętu.

W salach powinny znaleźć się odpowiednie sprzęty dostarczające właściwą ilość wrażeń dotykowych, przedsionkowych i proprioceptywnych. Sale muszą zapewniać standardy bezpieczeństwa. Urządzenia nie powinny posiadać ostrych niezabezpieczonych krawędzi, a sprzęt musi być wykonany z bezpiecznych materiałów. Warto zadbać, aby urządzenia były wyłożone różnymi fakturami dotykowymi. Sala terapeutyczna powinna być wyposażona w podstawowy sprzęt taki jak:  deskorolka terapeutyczna „Pełzak”, huśtawka terapeutyczna „Gniazdo”, huśtawka wałek, walec z otworem, hamak terapeutyczny, piłki sensoryczne, platforma podwieszana, obręcze podwieszane – podwieszka Trapezan, „helikopter”, kołyski, deska rotacyjna, maglownica, zjeżdżalnia, podest wielofunkcyjny „schody”, różnego rodzaju piłki do ćwiczeń, klocki do utrzymywania równowagi, dysk sensoryczny, drabinka gimnastyczna, ławki, taśmy rehabilitacyjne, produkty obciążeniowe, ciężkie piłki, ciężarki, kształtki rehabilitacyjne, rozciągliwe worki do zabaw ruchowych.

Dobrze, gdyby w sali znalazły się także kąciki sensoryczne, miękkie materace, artykuły plastyczne oraz przyrządy rehabilitacyjne o różnych kształtach i fakturach. Terapia ma służyć poprawie funkcjonowania emocjonalnego, uwagi i koncentracji, funkcji wzrokowych i słuchowych, sprawności w zakresie dużej i małej motoryki, samoświadomości i samoocenie.

Wzbudzanie reakcji sensorycznych

Poprawa napięcia
mięśniowego

Lepsza sprawność
fizyczna

Wspomaganie koncentracji uwagi